ขั้นตอนการผลิตหลักสำหรับตัวกระป๋องอาหารสามชิ้น

วิธีสำคัญอย่างหนึ่งในการลดการใช้วัสดุคือการทำให้แผ่นโลหะเคลือบดีบุกบางลง ผู้ผลิตแผ่นโลหะเคลือบดีบุกได้ทุ่มเทความพยายามอย่างมากในเรื่องนี้ แต่การทำให้แผ่นโลหะเคลือบดีบุกบางลงเพื่อลดต้นทุนกระป๋องนั้นถูกจำกัดด้วยข้อกำหนดด้านความต้านทานแรงดันของโครงสร้างกระป๋อง และศักยภาพของโครงสร้างกระป๋องในปัจจุบันก็ค่อนข้างจำกัด อย่างไรก็ตาม ด้วยความก้าวหน้าของเทคโนโลยีการขึ้นรูปคอขวด การขึ้นรูปปีกขวด และการขยายกระป๋อง ทำให้มีความก้าวหน้าใหม่ๆ ในการลดการใช้วัสดุ โดยเฉพาะอย่างยิ่งทั้งในส่วนของตัวกระป๋องและฝากระป๋อง

แรงจูงใจหลักในการผลิตกระป๋องแบบคอขวดเดิมทีเกิดจากความต้องการปรับปรุงผลิตภัณฑ์ของผู้ผลิต ต่อมาได้มีการค้นพบว่าการทำคอขวด (Necking) ของตัวกระป๋องเป็นวิธีที่มีประสิทธิภาพในการประหยัดวัสดุ การทำคอขวดช่วยลดเส้นผ่านศูนย์กลางของฝาขวด จึงช่วยลดขนาดของแผ่นปิดฝาขวด ในขณะเดียวกัน เมื่อความแข็งแรงของฝาขวดเพิ่มขึ้นตามขนาดเส้นผ่านศูนย์กลางที่ลดลง วัสดุที่บางกว่าก็สามารถให้ประสิทธิภาพการทำงานที่เท่ากันได้ นอกจากนี้ แรงกดที่ลดลงบนฝาขวดยังช่วยให้พื้นที่ปิดผนึกมีขนาดเล็กลง ส่งผลให้ขนาดของแผ่นปิดฝาขวดลดลงอีกด้วย อย่างไรก็ตาม การทำให้วัสดุตัวกระป๋องบางลงอาจทำให้เกิดปัญหาเนื่องจากการเปลี่ยนแปลงของแรงเค้นของวัสดุ เช่น ความต้านทานตามแนวแกนของกระป๋องและหน้าตัดของตัวกระป๋องลดลง ซึ่งจะทำให้ความเสี่ยงเพิ่มขึ้นในกระบวนการบรรจุด้วยแรงดันสูงและการขนส่งโดยผู้บรรจุและผู้ค้าปลีก ดังนั้น แม้ว่าการทำคอขวดจะไม่ได้ช่วยลดขนาดของวัสดุตัวกระป๋องลงอย่างมีนัยสำคัญ แต่จะช่วยประหยัดวัสดุบนฝาขวดได้เป็นหลัก

จากอิทธิพลของปัจจัยเหล่านี้และความต้องการของตลาด ผู้ผลิตหลายรายจึงได้ปรับปรุงและอัปเกรดเทคโนโลยีการบรรจุกระป๋อง เพื่อสร้างตำแหน่งที่เป็นเอกลักษณ์ในขั้นตอนต่างๆ ของการผลิตกระป๋อง

ในกรณีที่ไม่มีกระบวนการตัด การตัดคอขวด (Necking) จะเป็นกระบวนการแรก หลังจากการเคลือบและการบ่ม ตัวกระป๋องจะถูกส่งต่อไปยังสถานีตัดคอขวดตามลำดับโดยตัวหนอนแยกกระป๋องและล้อดาวป้อนเข้า (infeed star wheel) ณ จุดถ่ายโอน แม่พิมพ์ภายในซึ่งควบคุมด้วยลูกเบี้ยว จะเคลื่อนที่ตามแนวแกนเข้าสู่ตัวกระป๋องในขณะที่หมุน และแม่พิมพ์ภายนอกซึ่งควบคุมด้วยลูกเบี้ยวเช่นกัน จะป้อนเข้าจนกระทั่งเข้าที่กับแม่พิมพ์ภายใน เสร็จสิ้นกระบวนการตัดคอขวด จากนั้นแม่พิมพ์ภายนอกจะปลดออกก่อน และตัวกระป๋องจะยังคงอยู่บนแม่พิมพ์ภายในเพื่อป้องกันการลื่นไถลจนกว่าจะถึงจุดถ่ายโอน ซึ่งจะปลดออกจากแม่พิมพ์ภายในและถูกส่งไปยังกระบวนการแฟลนจ์โดยล้อดาวป้อนออก โดยทั่วไป จะใช้ทั้งวิธีการรัดคอแบบสมมาตรและแบบไม่สมมาตร โดยแบบสมมาตรใช้กับกระป๋องที่มีเส้นผ่านศูนย์กลาง 202 โดยปลายทั้งสองข้างจะรัดคอแบบสมมาตรเพื่อลดเส้นผ่านศูนย์กลางให้เหลือ 200 ส่วนแบบสมมาตรสามารถลดขนาดปลายด้านหนึ่งของกระป๋องที่มีเส้นผ่านศูนย์กลาง 202 ให้เหลือ 200 และปลายอีกด้านหนึ่งให้เหลือ 113 ในขณะที่กระป๋องที่มีเส้นผ่านศูนย์กลาง 211 สามารถลดขนาดให้เหลือ 209 และ 206 ตามลำดับ หลังจากรัดคอแบบแบบไม่สมมาตรสามครั้ง